Badminton - gra w kometkę, wymiary

Badminton (kometka, wolant) - gra 2- lub 4-osobowa, polegająca na przebijaniu nad siatką lotki za pomocą rakietki; gra rozgrywana jest na punkty na polu o długości 13,4 m i szerokości 6,1 m. Siatka o szerokości 76 cm zawieszona jest na wysokości 1,524 m; lotka o wadze od 4,74 g do 5,50 g wykonana jest z 16 piórek (naturalnych lub syntetycznych).

Badminton jest grą bardzo starą, liczącą sobie około 2000 lat. Jego początki miały miejsce w Indiach, gdzie za lotkę używano twardego owocu, natomiast za rakietki służyła skóra naciągnięta na ramki. Z Indii badminton przedostał się do Meksyku, a dopiero później do Europy. O grze tej dowiedzieliśmy się dzięki Anglikom, którzy zaprezentowali ją w 1872 r. w brytyjskim mieście Badminton (nazwa pochodzi od tego właśnie miasta). Z biegiem czasu gra stawała się coraz bardziej popularna. Zyskała sympatię nie tylko w gronie amatorów, lecz także i profesjonalistów. Z tego to właśnie powodu powołano MFB, czyli Międzynarodową Federację Badmintona.

W Polsce rozwój badmintona przypada na lata 70. XX wieku; 7 listopada 1977 r. powstał PZB, czyli Polski Związek Badmintona. Na świecie badminton jest najbardziej znany w krajach azjatyckich. W Europie jego główne ośrodki znajdują się w Wielkiej Brytanii, Szwecji i Danii, natomiast w Polsce w Suwałkach, Głubczycach i Słupsku.

Olimpijska kariera badmintona rozpoczęła się w roku 1988 na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Seulu, gdzie grę potraktowano pokazowo. Badminton bardzo szybko stał się modny i już na Igrzyskach w Barcelonie w 1992 roku włączono go do programu jako dyscyplinę medalową. Do zdobycia były wtedy tylko dwa medale - złoty i srebrny. Możliwość zdobycia brązu pojawiła się dopiero w Atlancie w 1996 r. W Atenach badminton rozgrywany był w pięciu konkurencjach: gra pojedyncza kobiet, gra pojedyncza mężczyzn, gra podwójna kobiet, gra podwójna mężczyzn oraz gra mieszana.


Tekst udostępniany na licencji GNU Free Documentation License
Źródło: Wikipedia, Wolna Encyklopedia